Ik moet jullie iets bekennen…
Iedereen heeft wel iets waar hij/zij niet zo van houdt of zelfs een beetje bang van is. Herken je dat? Dat ene waar je het liefst niet te dichtbij komt.
Ik heb dat met onweer. Als ik gewoon thuis ben, vind ik het niet zo erg, maar als ik onderweg of buiten ben… brrrr.
Nu moet je soms angsten overwinnen….
In april stond er een zwangerschapshoot gepland, een Golden Hour shoot. Het weer was tot dan erg wisselvallig, maar de verwachtingen waren voor die avond best redelijk. Tot eind van de middag er een code geel uit ging voor onweer…
Normaal zou ik zo’n shoot dan verzetten, maar dat was in dit geval niet mogelijk. De baby zou namelijk al snel geboren worden.
Vol goede moed gingen we naar de locatie. De lucht was mooi, eerst nog met zon en mooie kleuren, licht paars, wat rozig en oranje.
Terwijl we naar de plek toeliepen hoorden we het al rommelen en toen ik achterom keek, hing er een inktzwarte lucht. Vóór mij was de lucht nog mooi met een zonnetje, dus besloot ik om op de plek waar we stonden direct te starten met shooten.
Met kriebels in mijn buik heb ik een knop omgezet, me gefocust op de shoot en vooral niks laten merken, terwijl het rommelende geluid heel snel dichterbij kwam en ik er zelfs een extra flits licht (lees bliksem) bij kreeg. In de verte zag je de regen al vallen.
Ik geloof dat ik nog nooit zo snel een zwangerschapshoot heb gedaan, incl. twee keer een kledingwissel en ook nog met de aanstaande grote zus en het hele gezin foto’s heb gemaakt.
Het was een nogal spannend avontuur, maar ik ben heel blij dit te hebben mogen meemaken. En ik moet zeggen, ook de zonsondergang met een naderende onweersbui is prachtig, toch?
Veel liefs, Bouwina